zondag 4 september 2016

En weer terug op Terschelling

Vanuit Laboe varen we het Kielerkanaal (Nord Ost Kanal) op en kunnen die in een keer tot zonsondergang naar Brunsbuttel afleggen. Omdat het tij tegenstaat en het ongezellig weer is, besluiten we de nacht door te brengen in de jachthaven van Brunsbuttel, die naast het sluizencomplex gelegen is. Dat betekent dat het de hele nacht een geschommel is doordat er grote schepen langs varen. s' Morgens vroeg vertrekken we, maar algauw wordt er door de marifoon gewaarschuwd voor onweersbuien met zware windstoten. Daarom kruisen we naar Cuxhaven, om daar het weer verder af te wachten. Er komt namelijk Oostenwind aan en daar willen we heel graag gebruik van maken. We zien dat de hele vloot Nederlandse schepen vanuit Brunsbuttel hetzelfde erover denkt en zien elkaar daarom weer terug in Cuxhaven. Echter wij maken daar een tij stop en nadat we een uurtje geslapen/gerust hebben, vertrekken we in de namiddag om in een ruk naar Terschelling te varen.

Gelukkig krijgen we inderdaad een paar uurtjes Oostenwind, maar ook enkele uren ook te weinig wind. Aan het eind van de nacht, in de buurt van de Nederlandse waddeneilanden hebben we weer wind. Na een prima etmaal zeilen, varen we Terschelling binnen.
Hier vieren we onze behouden thuiskomst.

 We genieten nog een paar dagen van dit heerlijke eiland, voordat we naar de thuishaven varen. Het zit er voor dit jaar weer op! We hebben een geweldige vakantie gehad, erg genoten van al het (natuur) moois, van de aardige mensen en van elkaar. Er valt nog zoveel meer te ontdekken (Polen, Estland, Letland en St. Petersburg etc ;)  dat we zeker terug gaan komen in deze contreien.

Laboe

De afstand tussen Heiligenhafen en Laboe is niet groot. Het is heerlijk zeilweer totdat we in een onweersbui terecht komen. Alle hens aan dek: de zeilen reven, onszelf vast snoeien aan de life lines. Gelukkig valt het nog mee en na een klein uurtje varen we Laboe in.
Bij het aanleggen worden we verwelkomd door een voor ons onbekend Nederlands echtpaar, die ons namens andere zeilkennissen een Zweeds biertje aanbiedt. Wij hadden hen een Terschellings biertje laten bezorgen door onze zoon als een toast op een behouden thuiskomst. Nu krijgen we dit leuke gebaar via via terug. Er wordt geborreld eerst beneden, later als het zonnetje weer tevoorschijn komt in de kuip. We eten een hapje in het haven restaurant en nemen na vele uurtjes afscheid met de toezegging om elkaar ook in het najaar ergens te gaan ontmoeten. Misschien we tegelijkertijd met de andere kennissen van het begin van deze vakantie.

Heiligenhafen

Om het laatste stukje naar huis niet al te veel op de heenreis te laten gelijken, zetten we koers naar Laboe. Dit ligt aan de overkant van Holtenau, het begin (of einde) van het Nord Ost Kanal. Echter voor de Fenmarn brug, vraagt een wedstrijdbootje of ze een sleepje mogen krijgen richting Heiligenhafen. Ze hebben een wedstrijd gevaren, hebben een elektrisch buitenboord motortje, met onvoldoende power om het hele stuk op dit motortje te varen. We geven ze een sleepje en daardoor komen we ongemerkt ook in Heiligenhafen. En ach, hier zijn we ook nog nooit geweest, dus willen we best weleens kijken.
Leuk plaatsje, waar we genieten van nog een lekker namiddag zonnetje.
De volgende morgen doe ik een trimrondje door het stadje en zie dat we hier best nog wel eens een keertje kunnen komen.

Nog geen 25 euries

Voor vertrek uit Rostock moeten we nog wat boodschapjes doen. Op nog geen 50 mt afstand van de stads jachthaven is er een Netto supermarkt. Ongemerkt komt er meer in het wagentje te liggen dan vooraf gepland. Deze supermarkt blijkt een kruising te zijn tussen een Lidl en (noem eens wat) een Jumbo/ C1000.
Bij de kassa heb ik een boodschappenwagen vol voor nog geen 25 euro! Ik kijk nog eens goed op de display van de kassa, maar het bedrag blijkt echt waar te zijn. Geloof me .... na vijf weken gewend geraakt te zijn aan Zweedse prijzen, is dit een bizarre ervaring!! Snel inpakken en wegwezen.

Historische voormalige Oost-Duitse steden

Omdat we even willen proeven of de Noord-Oost Duitse kust een volgend bezoek waard is, varen we na het museum bezoek direct door naar Stralsund, waar we in het donker aankomen.
Het aanzicht ziet er mooi uit en zodra we vastliggen, lopen we het centrum in. Na weken Zweedse kronen in de portemonnee te hebben gehad, liggen de euro's nog aan boord. En juist dan weigeren onze bankkaarten (credit card afrekenen niet mogelijk) en blijf ik als onderpand achter op het terras, zodat Nico acht euro aan boord kan gaan halen!
 De dag erop brengen we Rostock ook zo'n bliksembezoek. Het ligt 6 mijl landinwaarts en we varen door een echt havengebied met veel bedrijvigheid.

Ook hier zien we mooie gerestaureerde gebouwen. s'Avonds zitten we aan de kade op een van de lounge terrassen en eten later een heerlijk visje.




Historisch technologisch museum Peenemunde

Aan de overkant van Krolis ligt het plaatsje Peenemunde, waar het onderzoekscentrum en productieplatform was gevestigd voor massavernietigingswapens voor en tijdens de WO II. Het hele terrein ligt langs het water, zodat we met het oversteken van het water zo kunnen afstappen. Het museum heeft de bedenkelijke reputatie dat er duizenden mensen zijn gestorven door de raketten/bommen, die hier ontwikkeld en geproduceerd zijn.
 
Dit humane aspect krijgt voldoende aandacht, evenzo de rol van de kopstukken, oa Von Braun.
Het geheel is gerestaureerd, maar het blijft luguber om te lopen, daar waar duizenden dwangarbeiders onder erbarmelijke omstandigheden te werk waren gesteld.

De hele geschiedenis wordt tot in detail weergegeven. Wat ons betreft te uitgebreid. Daardoor zie je door het bomen het bos bijna niet meer. Wel mogelijk interessant voor de echte die hards, die alles (willen) weten. Daar komt bij dat het meeste in het Duits geschreven/gezegd was/werd. Het was mogelijk om een Engelse recorder mee te nemen, wat Nico dan ook gedaan had. Maar na enkele items heeft hij die ook terzijde 'gelegd', ook weer vanwege de eindeloze uitleg. 
Al met al best wel een indrukwekkend museum, maar wat wij na 3 uur voor gezien hebben gehouden. 

Noord-Oost Duitsland

De rit van Christianso naar Darsser Ort (op het eiland Rugen, bij de Poolse grens) begint erg vroeg en gaat wat mij betreft niet de boekjes in als een lekkere zeildag. Dit komt mogelijk door het zeer vroege opstaan (we moeten mijlen maken en willen graag bij licht aankomen, omdat het gebied ons onbekend is), het is een grijze en koude dag en het hoog-aan-de-wind zeilend (zodat je de hele dag een strijd levert met de zwaarte kracht). En met zo'n onbestendig gevoel in mijn buik maakt het er  niet gezelliger op! Zo'n dag gebeurt gelukkig niet zo veel; rustig aandoen en de uren uitzitten. De aankomst maakt het een beetje goed: kleine groene eilandjes, vaak alleen bewoond door vele vogels. Het zonnetje probeert door het wolkendek te komen. Omdat we eerder zijn aangekomen dan verwacht, kunnen we nog even in de kuip genieten van dit zonnetje in de jachthaven van Krolis.