Guernsey

Omdat we maandags verrast waren door veel regen, mist en meer ellende in Cherbourg, stelden we het tripje naar Guernsey uit tot het volgende tij. Dit viel helaas midden in de nacht, maar daarentegen hebben we de zon zien opkomen en kwamen we rond 10.00 uur aan op Guernsey. Niet dat we gelijk zijn gaan shoppen. Eerst toch maar even een schoonheidsslaapje doen.

Hoewel we dit eiland al meerdere keren bezocht hebben, krijgen we er geen genoeg van. De aantocht langs Alderney en Herm is al een plaatje waard. In de haven was het voorheen een gekrioel van schepen, maar tegenwoordig zijn er zelfs een aanlig steigers buiten de afgesloten haven (met hoge drempel - ook weer alleen in te varen tussen 2 uur voor tot 2 uur na HW), waar je via loopplanken ook op de kant komt.

Guernsey vinden wij een van de mooiere Kanaaleilanden: St. Peter Port ligt fraai gelegen langs een berghelling met veel oude monumentale panden/straten. Je vindt er veel groen en bloemen, ook in allerlei bloembakken langs de straten en de temperatuur is er over het algemeen zeer aangenaam. Op het eiland zijn er diverse tuinen te bewonderen en liggen er mooie strandjes/haventjes in allerlei hoekjes. Deze haventjes zijn voor ons niet toegankelijk, omdat we allemaal droogvallen. In het centrum van St. Peter Port vond je diverse VAT free shops. Hoewel ook hier duidelijk de crisis niet ongemerkt voorbij is gegaan: in de zijstraatjes zijn diverse lege panden en de hoeveelheid electronica- en cosmetica zaken zijn danig geslonken (nog maar 2 van ieder). Daarentegen zijn de kleding en eet/drinktentjes in grote getallen aanwezig.

Rectificatie

In het vorige bericht schreef ik dat Cherbourg vooral uitgestorven was op zondagmorgen.
Maar dat was deze zondagavond echt anders ..... in het park aangrenzend van de jachthaven werd een groot muziekfestival gehouden. Duidelijk niet voor onze doelgroep bedoeld :)

Dus liepen we langs Napoleon (weliswaar verbronst) naar het centrum. Hier was het een gezellige drukte. De straten waren afgezet en om de 30 tot 50 m stond er een bandje te spelen. We hebben echt van alles gehoord: Keltische folk, rock-blues, hard core, DJ - dance, dizieland, reggae, ska (Madness), pop en afgesloten met een jazz zangeres (klein combootje) in een zeer mooi gerestaureerd hofje. Eigenlijk allemaal amateurs, wat soms neiging gaf om direct door te lopen, maar soms hebben we ook 3 nummers staan luisteren. Een optreden willen jullie niet onthouden, niet vanwege de het hoge professionele gehalte, maar wel door het enthousiasme en energie. (helaas lukt het uploaden van eigengemaakte filmpjes even niet van mijn iphone).
Later las ik in een van onze boekjes dat het hier om het Festival des Muziques gaat. Ieder jaar op de zomerwende (21 juni) wordt er in heel Frankrijk deze traditie gehouden. Iedereen, die op wat voor een manier muziek maakt, mag dit op straat laten zien en horen. Leuk initiatief!

Het eerste nachtje doorvaren

Eindelijk na Calais werd het uitzicht op de Franse kust zoals het hoort te zijn; heuvellandschap in verschillende kleuren groen met geel accenten, mooie brede stranden en hier en daar een klein kasteeltje op de achtergrond. Heel wat beter dan de lange zwarte schoorstenen, die dikke pluimen witte rook/stoom uitspuwen en de grote kranen en silo's, die vooral het eerste stuk domineren. Langzamerhand verdwijnt echter het zicht op de kust en zien we alleen nog water met wolken om ons heen. De nacht is donker door bewolking en een geringe maan. We varen richting Cherbourg, waar we gisteravond zijn aangekomen. Een mooie stad, die echter op de zondag is uitgestorven. Alle winkels, behalve de boulangerie zijn dicht. Tijd om de boot te kuisen, even uit te rusten, en m'n haar bij te kleuren (in de doucheruimte van jachthaven).

En France

Vanmorgen vroeg ons bedje uit. Voor de ingang van de Michiel de Ruijterhaven in Vlissingen zit een drempel. Als het water door de ebstroom zakt, komt er maar een geringe hoeveelheid water boven deze drempel te staan. Om er overheen te kunnen komen, moeten we zorgen dat we uiterlijk 2 uur voor laagwater weg zijn.

Op naar 't zuiden, langs de Belgische kust. Prima windje, maar we kregen problemen met de kraanlijn bij het zetten van het grootzeil. Dit is de lijn, die de giek 'vasthoudt' aan de mast. Een belangrijke lijn, die vooral zorgt dat het zeil zich geheel kon 'ontplooien'.We hebben nog wel een puntje zeil kunnen zetten, maar het stond als een vaatdoek. Daarnaast voelde Nico zich niet zo lekker en gaf z'n ontbijtje terug aan de natuur. Kortom om weer dit klusje te klaren, zijn we op tijd Dunkerque (Duinkerken) binnengelopen en kon ik eindelijk lekker even van het zonnetje genieten. En we zijn dan toch al in Frankrijk.
In Duinkerken heeft Nico natuurlijk nog wat klusjes geklaard, zoals deze foto bewijst.
De eerste keer dat het elektriciteitsbord open ging, kreeg ik het ook benauwd: Zou dat ooit weer goed komen?

De wind volgen

Ongeveer twee weken voor ons vertrek kwam zoonlief met een probleem. Hij studeert op Terschelling en moest tijdens de Oerol week zijn gedeelde appartement uit (werd verhuurd) en vroeg of wij even nog langskwamen. Hij weet dat wel Oerol fans zijn. Stiekem hadden we er wel al aan gedacht, maar het is wel precies de andere kant uit. Langzamerhand kwam de vertrekdatum in zicht in overeenstemming met de start van Oerol en bereiden wij ons voor op eerst een ritje naar het noorden. Zoonlief en nieuw vriendinnetje wilden wel graag meevaren naar Terschelling.

Zaterdagnamiddag 13 juni is alles zoveel klaar om nu echt de trossen los te gooien. Op de Oosterschelde stond er al een stevige ZW wind. Omdat wij niet ingeslingerd zijn en vriendinnetje nog niet eerder op zee gezeild had, besloten we het rustig aan te doen en binnendoor naar Stellendam te varen. De volgende dag begon lekker op zee, maar de wind trok in de namiddag aan en eer we bij Scheveningen waren, lag het vriendinnetje horizontaal in de kuip. Ze kwam alleen omhoog om de visjes te voeren. Ze hield zich kranig, maar had het niet breed. We zijn IJmuiden binnengelopen,zodat we allemaal van een goede nachtrust konden genieten.

De volgende dag was de wind nog steeds NO en nog een beetje verder aangetrokken. De verwachting was dat dit de eerstvolgende 36 uur ook niet zo veranderen. Met elkaar hebben we verschillende opties besproken, maar het werd wel duidelijk dat dit jaar ook de heenreis naar Oerol een ware meerdaagse uitdaging zou gaan worden. Afgelopen jaren hadden we dit alleen met de terugreis van Oerol. Met pijn in mijn hart hebben we zoonlief en vriendinnetje uitgezwaaid. Zij zijn met het OV naar Terschelling vertrokken en wij zijn zuidwaarts gegaan. Geen Oerol voor ons  ....  dan maar een lekker visje eten in Scheveningen, das een schrale troost.
Daarna hebben we Vlissingen aangedaan, waar we nog een bezoek hebben gebracht aan de bekende watersportwinkel, omdat nog steeds de nieuwe apparaten in de clinch liggen met hun onderlinge communicatie. Na twee bezoekjes is het nog niet geheel opgelost, maar er lijkt op dit moment geen passende oplossing voor te zijn. Mogelijk wel over 3 maandjes. 

Net voor vertrek

De laatste loodjes .....
Na toch net iets meer kluswerk dan verwacht, naderen we eindelijk het moment dat we de trossen kunnen losgooien.