Lijntjes overpakken

De volgende dag varen we verder stroomopwaarts en krijgen onze eerste echte Zweedse serieuze sluiservaring: we gaan het Trollhattan sluizencomplex in!
De omgeving wordt steeds mooier, we zien niet alleen de naaldbomen, we ruiken ze ook. We varen langs weelderig begroeide oevers van de gekanaliseerde Gota rivier.
Per sluis stijgen we zo'n 6 tot 8 meter. Wat een sensatie, een geweldige belevenis op zich!

 en als je dan omhoog bent, ga je direct de volgende sluis in.

We zijn zo druk bezig, dat we niet in de gaten hebben dat er boven ons een dik wolkenpak vormt.

  en nog een

Het Trollhattan kanaal op (20 juli)

Ondanks dat Göteborg best een mooie stad is en veel cultuur te bieden heeft, houden wij het er gauw voor gezien. De temperatuur loopt naar hoge waarden en beiden verlangen we naar het water. Halverwege de middag gooien we de lijntjes los, richting de grote meren. Het eerste stuk van het Trollhattan kanaal slingert nog door een industriegebied en langs een autoweg, waar weinig moois aan is. Echter na zo'n 10 mijl wordt de omgeving steeds landelijker en bekoort het uitzicht ons steeds meer.

We overnachten in Kungalv, vlak onder het 14-eeuwse slot, die helaas s'avonds gesloten is. Net als de ijsboer, die vlak voor onze neus de tent sluit ;(

Kwartet!

Het kon niet uitblijven: het SLAAPMUTS(je).

(wie weet er nog meer?)

Goteborg (19 en 20 juli'16)

Voelde Malmo aan als een mengeling van Haarlem en Bloemendaal, het contrast met Goteborg kan niet groter zijn. Tegen 20 uur varen we binnen in de haven Lilla Bommen.

En nadat we vastliggen, gaan we direct de wal op. Het is een drukte van belang. Veel verschillende groepen jongeren met dezelfde trainingspak of jack aan, mogelijk is er een internationaal sportevenement aan de gang. Daarnaast zijn er veel samenscholingen van groepjes van jonge mannen van Afrikaanse en Arabische afkomst, die duidelijk minder bedeeld zijn. Later merken we dat er op diverse plaatsen in het centrum gebedeld wordt, vooral bij supermarkten. En helaas niet door oude mannen of vrouwen!
Zweden is een duur land, het zal voor emigranten niet meevallen om hier zonder (vaste) inkomsten het hoofd boven water te houden. Duidelijk wordt wel dat ook hier het asielbeleid niet probleemloos verloopt. Overigens vertelde later een mede zeiler, die in een andere jachthaven van Göteborg had gelegen, ons een andere ervaring. De wijk, waar deze jachthaven gelegen was, was juist een zeer mondaine, luxueuze wijk, waar nauwelijks iets te merken was van grootstedelijke problematiek.

Het derde kaartje!

Gevonden: de BADMUTS





Het zonnetje

Onderweg van Torekov naar Göteborg gaan we veel sneller dan verwacht en omdat we steeds meer kleding uit kunnen doen, zou ik graag mijn nieuwe wetsuit willen uitproberen. Speciaal voor deze vakantie heb ik een iets dikkere wetsuit met lange mouwen en benen gekocht, zodat ik ook in water van 15 a 16 grd kan gaan zwemmen. Voor de kust van Göteborg liggen een aantal rotseilandjes, waar beschut water is om het hek-ankeren uit te proberen en even lekker te zwemmen. Ergens in een prachtig rotsachtig baaitje spring ik erin (brrr .... ), drijft Nico rond met de verrekijker in de hand om de ankerbewegingen van een ander schip te kunnen volgen.

Kwartetten: "Mag ik van jou ..... uit de serie 'mutsen'?

We varen in 2 stukken van Malmö naar Göteborg. We overnachten in Torekov, een klein schattig vissersdorpje met veel terrassen en restaurantjes om en rond de haven. Enkelen hebben zelfs live music, hoewel het er soms op lijkt dat het om een publieke oefensessie gaat :)
We lopen na 't eten nog een rondje en ik bestel 2 bolletjes ijs bij een kraampje. Wij verbazen ons erover dat niet ieder bolletje even duur is: het eerste bolletje kost 22 kronen, 2 bolletjes zijn 28 kronen en 3 bolletje zijn 34 kronen. Zal het hoorntje dan het duurste zijn?
Als rechtgeaarde Nederlanders kopen we zeker 2 bolletjes. En dat hebben we geweten .... de bolletjes passen nauwelijks op het hoorntje.
Nico grapt dat we hier de IJSMUTS hebben.

Ha, ha ... het tweede kaartje van het kwartet 'MUTSEN'.

Malmo

De jachthaven Dockan Marina is er een omringd door luxe appartement gebouwen in een goede wijk.

Als ik op zondagmorgen een rondje ga hardlopen en richting het centrum loop, verbaas ik mij erover dat alles er schoon en opgeruimd uitziet. Geen papiertjes en zelfs geen hondenpoep op straat!
Ook als we s'middags samen het centrum inlopen, valt ons dit op. We bezoeken Lilla Torg, een klein 14-eeuws pleintje vol met terrassen, waar de locals elkaar ontmoeten om samen wat te drinken en te eten.

Ook wij pakken een kopje koffie en thee. Op de vraag van de ober of ik een 'big tea' lust, krijg ik ook echt een soepkom met thee. Dit brengt Nico op het idee om deze foto als onderschrift 'Theemuts' mee te geven.

NB. In onze familie wordt 'muts' als koosnaampje gebruikt voor alle vrouwelijke leden ervan (dochters en nichten). Voor ons is dit niet hetzelfde als de mogelijke dubbelzinnige betekenis, die aan dit woord kleeft.

Vallkommen i Sverige

Omdat we in een keer naar Zuid-Zweden willen gaan en ook nog graag in het licht willen aankomen, moeten we vroeg op. Temeer omdat we naar Malmö willen, wat niet in het uiterste puntje ligt. Het wordt een grauwe dag. Maar gelukkig komen we van bekend terrein af en kijken we onze ogen uit. Allereerst is het varen onder de  Oresund brug een belevenis.

Deze brug verbindt Denemarken met Zweden en is 57 m hoog.
Vlak daarvoor bereiken we ook de Zweedse wateren en dat wordt gevierd met het hijsen van het gastenvlaggetje.

Verder zien we al vanaf verre het hoogste gebouw van de Scandinavische landen, nl. Turning Torso. Een appartementen complex is 190 m. hoog en telt 54 verdiepingen. Het gebouw bestaat uit 9 segmenten van 5 verdiepingen. Het gebouw is getordeerd, de hoogste segment staat precies 90 graden gedraaid t.o.v het laagste.

Fehmarn ( 15 juli'16)

Fehmarn is voor ons bekend. Elf jaar geleden heeft Nico hier samen met een vriend een net aangeschafte zeilboot opgehaald en naar Nederland gevaren, nadat we eerste met het hele gezin een paar daagjes hier vertoeft hebben.


Fehmarn is een zeer toeristisch dorpje, wat nog tot Duitsland behoort en dan ook ingesteld is op de Duitse toerist. Zie je op Terschelling moderne boetieks, met kleding volgens de laatste mode, hier in Fehmarn zie je het tegenovergestelde: veel vrijetijdskleding (shorts, sweaters) in vooral grote maten. Menig Duitse toerist met witte sokken in zijn sandalen komt hier graag shoppen.


Het haventje zelf is een mengelmoes van industriële bedrijvigheid met gezelligheid. En zo komt het dat we nadat we s'morgens eerst om half 8 door de havenmeester (komt havengeld innen) en een uurtje later door een visser gewekt worden om te verkassen naar een ander plaatsje. Op dit andere plaatsje horen we de vultoren van een graansilo, die zich 24 uur per dag wordt gevuld en geledigd. Gelukkig zijn we goede slapers en kunnen wel tegen een 'geluidje'.


In Fehmarn hebben we weer een verwaaidag (8 Bft), die we nuttig besteden met boodschappen doen, wat opruimen en kuizen en gezellig kletsen met Nico en Wilma van die Dehler 41.
Onderweg tijdens het slenteren in het centrum komen we nog een leuk winkeltje tegen:

En dat terwijl ik altijd een hekel heb gehad aan het plakken van mijn fietsbanden

Kei gaaf .....racen

Als het lange wachten bij de sluis eindelijk beloond wordt en we binnen 20 min in het Kieler fjord zijn, steekt er een stevige bries op, die we mee krijgen. We zetten zeil, fixeren de giek en genua (met boom en bullentalie) zodat deze door de achteropkomende golven niet gaan staan klapperen. Het wordt RACEN tegen een Dehler 41 (andere boot). Normaal 'lopen' we 7 knp/uur, nu surfen we van de golven af met 10/11 knp/uur, maximaal 12,2 knp/uur. We halen een afstand van 46 mijl binnen 4,5 uur. De Dehler is net iets sneller, maar we bereiken bijna gelijktijdig de haven (hij haalt eerder zijn zeilen weg) van Burgstaaken. Net voor zonsondergang varen we binnen.

Bekend terrein

De eerste grote track wordt van Terschelling naar het Kielerkanaal (Nord Ost Kanal). In ons ongeduld om weg te gaan, letten we onvoldoende op de stroming (tij) en daarvoor worden we bestraft. Weer een leerschool!

We varen door tot Brunsbuttel, waar we het kanaal op willen.

Jachten mogen op dit kanaal niet in het donker varen, zodat we verplicht in een zij-armpje van de kanaal een nacht rust hebben.

Even schakelen (ma 11 juli'16)

Behalve genieten op Terschelling moeten we ook de meerdaagse overtocht naar Noorwegen (Kristiansand) voorbereiden: Nico doet de route planning en ik neem de weerkaarten voor mijn rekening. Helaas wil het daarmee nog niet zo vlotten. Voor maandag wordt er 8 Bft opgegeven en dat is voor ons een reden om even niet te vertrekken. Maar verder zie ik dat er zo'n 80 mijl voor ons eindpunt ongeveer op het tijdstip dat wij daar zijn, de wind weer hard aantrekt en precies tegen gaat staan. Ook de volgende dag houdt deze voorspelling aan. Reden tot overleg! Als we die richting opgaan, worden spreekwoordelijke laatste loodjes echt zwaar. En daarom besluiten we met pijn in ons hart om niet rechtdoor maar rechtsaf te gaan, de Duitse bocht in. Nog even geen Noorwegen dit jaar, maar direct richting het Kielerkanaal en door naar Göteborg. Een kleine troost is dat we de Noorse zuidoostkust ook in een 4 weekse vakantie kunnen aandoen, mogelijk tijdens een van de volgende vakanties. Een ander voordeel is dat we nu meer tijd hebben voor Zweden;

Ontstressen op Terschelling ( 9 en 10 juli'16)

Nico is vooruitgereisd naar het noorden en nadat ik nog een laatste dagje het huis + tuin op orde heb gemaakt, trein ik hem achterna. Gelukkig houdt het tij zich ook aan onze vakantie modus en kunnen we op een zeer gunstig moment de Waddenzee op.
Terschelling is een heerlijk eiland