Oostende

De volgende ochtend is het een grote uittocht, de haven van Bourlogne sur Mer stroomt leeg. Wij zijn een van de laatste, die vertrekken, omdat Nico de stuurautomaat nog wil checken. Vannacht heeft hij bedacht wat de oorzaak van het mankement zou kunnen zijn en dat wil hij nog nakijken. Onderweg blijkt dat niet het geval te zijn en sturen we weer op het handje.
Het begin van de tocht is de zee nog ruw. Aan 't eind van de ochtend kalmeert de zee, maar krijgen vervolgens bakken met regenwater over ons heen. Een grijze, grauwe dag. Saai!!
We hebben helemaal geen zin om door te varen naar Vlissingen en nemen het er nog lekker van in Oostende: warme douche en heerlijk gegeten bij bistro van Eijck.
We zijn niet de enigste die er zo over dachten. De helft van de 'vloot' uit Bourlogne zien we ook liggen in Oostende. Onze Belgische zeilvrienden uit Honfleur hebben hun thuishaven bereikt. De boot ligt veilig afgemeerd in het Mercatordok. Alles ziet er stil en verlaten uit .... waarschijnlijk zit het stel al hoog en droog in Brussel.