vrijdag 4 september 2015

Tijdsbeleving

Een normale vakantieduur is voor ons 3 weken. Nu we echter nog maar 3 wk hebben, lijkt dat zo kort. We zitten halverwege de Bretonse zuidkust en Nico wordt enigszins zenuwachtig. Hij wil mijlen maken. Maar ik wil nog zoveel zien. Ik vertrouw er wel op dat we het redden en vind het daarnaast minder belangrijk om nog dichterbij huis havenplaatsen te gaan bekijken. Die kunnen we ook immers makkelijk in een van de komende jaren doen. Wat mij betreft blijven we hier zo lang mogelijk en gaan dan in een paar grotere etappes naar huis. Maar voor Nico's standpunt valt ook wel wat te zeggen: denk maar aan de 'verwaaidagen'. Dus wordt het een compromis. We maken beiden een lijstje met plaatsen, die we nog willen bezoeken. Wonderbaarlijk staan veel overeenkomsten op.
De eerste week lijkt mijn voorstel meer uit te komen. We hebben genoeg wind, maar steeds tegengesteld en dus wordt het veel kruisen: veel mijlen op het log, maar weinig mijlen richting huis. Na zo'n anderhalve week komt daar verandering in.

Geen opmerkingen: