De volgende dag vertrekken we, net als velen anderen van de ankerplaats richting het kleine zeegaatje Raz du Seine. Nauwelijks in de Raz of er komt een dikke mist opzetten. De hele dag blijft het mistig met een zicht van ongeveer 250 tot 100 meter. Het is een zeer eenzame wereld. Wederom besluiten we om niet door te varen, de nacht in, maar een stop te maken in l'Aber Wrach.
s'Nachts zijn we blij dat we die beslissing genomen hebben. Ondanks deze zeer beschutte haven, bijna 3 mijl landinwaarts, stormt het behoorlijk en liggen we veel wakker. De wind trekt hard aan de boot, zodat de lijnen kreunen en steunen. Het anders zo heerlijke gekabbel van het water is nu veranderd in hevig geklots. We gaan regelmaat even buiten kijken of alles nog goed ligt.
De volgende morgen is de wind nog niet uitgeraast en wij besluiten om nog een tij te wachten. We nemen het er nog even van, voordat we vanavond laat vertrekken.
1 opmerking:
Super, dolfijnen!!! Andre zei altijd dat dat het meest indrukwekkende stukje van de reis was... En ben idd wel benieuwd naar de foto van die vis.. ( ken je die reclame van die man die zoooooo'n vis had gevangen??😜😂
Liefs, margot
Een reactie posten