Zaterdagnamiddag 13 juni is alles zoveel klaar om nu echt de trossen los te gooien. Op de Oosterschelde stond er al een stevige ZW wind. Omdat wij niet ingeslingerd zijn en vriendinnetje nog niet eerder op zee gezeild had, besloten we het rustig aan te doen en binnendoor naar Stellendam te varen. De volgende dag begon lekker op zee, maar de wind trok in de namiddag aan en eer we bij Scheveningen waren, lag het vriendinnetje horizontaal in de kuip. Ze kwam alleen omhoog om de visjes te voeren. Ze hield zich kranig, maar had het niet breed. We zijn IJmuiden binnengelopen,zodat we allemaal van een goede nachtrust konden genieten.
De volgende dag was de wind nog steeds NO en nog een beetje verder aangetrokken. De verwachting was dat dit de eerstvolgende 36 uur ook niet zo veranderen. Met elkaar hebben we verschillende opties besproken, maar het werd wel duidelijk dat dit jaar ook de heenreis naar Oerol een ware meerdaagse uitdaging zou gaan worden. Afgelopen jaren hadden we dit alleen met de terugreis van Oerol. Met pijn in mijn hart hebben we zoonlief en vriendinnetje uitgezwaaid. Zij zijn met het OV naar Terschelling vertrokken en wij zijn zuidwaarts gegaan. Geen Oerol voor ons .... dan maar een lekker visje eten in Scheveningen, das een schrale troost.
Daarna hebben we Vlissingen aangedaan, waar we nog een bezoek hebben gebracht aan de bekende watersportwinkel, omdat nog steeds de nieuwe apparaten in de clinch liggen met hun onderlinge communicatie. Na twee bezoekjes is het nog niet geheel opgelost, maar er lijkt op dit moment geen passende oplossing voor te zijn. Mogelijk wel over 3 maandjes.
Daarna hebben we Vlissingen aangedaan, waar we nog een bezoek hebben gebracht aan de bekende watersportwinkel, omdat nog steeds de nieuwe apparaten in de clinch liggen met hun onderlinge communicatie. Na twee bezoekjes is het nog niet geheel opgelost, maar er lijkt op dit moment geen passende oplossing voor te zijn. Mogelijk wel over 3 maandjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten