Een kaarsje voor oma

In de familie wordt er altijd hartelijk gelachen om mijn geografisch onvermogen. De kinderen hadden het al vroeg in de gaten: “Als mamma twee de hoek om is gegaan, is ze al de weg kwijt”. Op vakantie heb ik altijd een extra uitdaging, want in iedere nieuwe stad/dorp/gehucht is het voor mij een hele uitdaging om de weg naar een boulangerie of supermarkt te vinden. In Vannes was ik daar al 3 keer langsgelopen of er echt binnen geweest. En ja hoor, ook de vierde keer moest ik met m’n beste frans de weg vragen.

Maar daardoor kwam ik nu wel langs de St. Peter’s cathedral, waarvan de deur openstond. Het oudste deel van deze kathedraal stamt uit 1455. Nadien zijn er kapelletjes aangebouwd, vele delen verwoest en weer herbouwd. Ik vind het heerlijk om rustig door zo’n kerk (kathedraal of basiliek) te lopen, je ogen uit te kijken naar alle pracht en praal en zomaar even uit het hectische leven te kunnen stappen. Wonderlijk om iedere keer te ervaren dat er niet zoveel nodig is om van het drukke commerciele leven (in dit geval een drukke winkelstraat) ineens in stille ruimte te komen en dan ook gelijk andere prettige gedachten te krijgen. Het terugschakelen vind ik minder aangenaam en duurt ook langer.

Dit is een van de redenen om in de vakantie minimaal 1 keer een roomskatholieke kerk te bezoeken, hoewel wij niet actief een religie belijden. In mijn jeugd ben ik gereformeerd opgevoed, totdat ik een recalcitrante puber werd en niets meer van de kerk wilde weten. Pas zo’n 15 jaar later kwam ik door Nico’s familie in aanraking met de roomskatholieke kerk.  Het heftige schoppen tegen de gevestigde orde was toen aardig afgezakt en ik vond de rituelen bij de RK indrukwekkend. Eén ervan heb ik overgenomen van mijn schoonmoeder, namelijk een kaarsje opsteken voor alle dierbaren, die overleden zijn. Zij ging na het overlijden van haar man regelmatig naar een soort klein bedevaartsoordje net over de Belgische grens om daar een kaarsje op te steken. Ondertussen is zijzelf ook alweer 8 jaar overleden. Haar graf hebben we nauwelijks bezocht in die periode, maar ik zal de kans niet laten lopen om een kaarsje voor haar en andere overleden dierbaren aan te steken.