Op weg naar de bakery liep ik langs een kademuur. Een wat
oudere man, 68 – 72 jaar, gekleed in ruitjes korte broek, blauw Oxford
poloshirt en een mannensjaaltje, was bezig om langs de smalle ijzeren trap van
zo’n 20 m. omhoog te klimmen. Het was eb en het water stond laag, zo’n 15 m. onder
de kademuur. Ik bleef even staan kijken, omdat hij nog enkele lijnen bij zich
had. Bovenaan gekomen begon hij de lijnen over elkaar heen te leggen en met een
ingewikkelde constructie naar beneden te leiden. Ik begroette de man en vroeg
hoe hij de lijnen knoopte en rangschikte. Met deze lijnen kon hij zijn
bijbootje vanaf onderaan de trap mee naar zich toehalen, waarmee hij naar zijn
zeilbootje, die even verderop n de haven lag, kon roeien. Hij had er een
nachtje op geslapen, omdat hij het onderwaterschip had schoongemaakt. Zijn
bootje valt bij eb droog en wordt dan ondersteund door palen. Als je dan in de
blubber gaat staan, kan je de pokken van de kiel en het onderwaterschip
afhalen. Maar daarvoor sta je dan wel
in zeewater van 13,47 grd C, want het blijft slechts een klein uurtje echt
laag water en dan stijgt het weer. Een echte stijlvolle krasse Englishman.
Hij toetste of ik wat ik van zijn mooie eiland wist en ook
al bezocht had. Daarna namen we vriendelijk afscheid.Een krasse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten