Alweer 3 weken geleden hebben we in Vanersberg (vlak voor het Vanersmeer) een Zweeds merk gasbom met connector gekocht. De gasbom zal bijna leeg zijn en omdat er een flink bedrag aan statiegeld opziet, willen we die graag inleveren, voordat we Zweden verlaten. We verwachten in een grote plaats de meeste kans te maken op een distributiepunt van gasbommen. Vandaar dat we Karlskrona aandoen. Het is vroeg in de middag als we binnenvaren, dus alle tijd om uit te zoeken waar we moeten zijn (denken we). Karlskrona is inderdaad een redelijk grote stad met meerdere havens. Wij nemen de grootste met 150 plaatsen voor gasten. Even voor 15 uur ben ik nog bij de havenmeester om het havengeld te voldoen. Een kwartiertje later bedenk ik mij dat we ook nog even willen weten waar we de gasbom kunnen inwisselen. Helaas ondanks dat er een officieel formulier op de deur staat dat de havenmeester tot 19 uur aanwezig is, is er een geschreven krabbeltje dat we morgenochtend om 9 uur de eersten zullen zijn. Onbegrijpelijk dat er in zo'n grote haven geen havenmeester aanwezig is, terwijl er nog genoeg (veelal buitenlandse jachten) komen aanvaren.
Zelf op onderzoek uit; van een zeer aardige bejaarde Zweedse zeiler hoor ik dat het ergens aan de overkant van de baai, op zo'n anderhalf uur lopen, het distributie punt te vinden is. Denkt hij, want het is alweer 3 jaar geleden dat hij daar geweest is en z'n geheugen is niet zo best meer (zegt hij). Toch maar het nummer bellen wat op het havenkantoor hangt; 'thuiswerken' doet de havenmeester. Inderdaad aan de overkant, waar we morgenochtend dan maar direct langs gaan. Dit loopt alsnog op een fiasco uit, omdat de betreffende verkoopster bij hoog en laag beweert geen gasbommen in te leveren, alleen om te wisselen.
De rest van de dag bekijken we de omgeving en s'avonds probeer ik de sauna, die zowel bij de vrouwen als bij de mannen afdeling van het toiletgedeelte is ingebouwd. Ik geniet heerlijk van de hete stoom, maar laat nadien per abuis mijn oorbellen op het knopje van de temperatuur regelaar liggen. s'Nachts word ik nog wakker en bedenk dat ik de bellen niet moet vergeten te pakken. Echter op het water halverwege de route herinner ik mij dit. Ik hoop maar dat er nu iemand anders heel gelukkig mee is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten