Eigenlijk is er teveel moois om dit allemaal in enkele weken te kunnen bekijken en behappen. We realiseren ons dat we echt keuzes moeten gaan maken. En misschien wel naar mogelijkheden gaan zoeken om een van de komende jaren terug te komen.
Na een bezoekje aan Vanersborg voor de nodige proviand, varen we met een mooi windje richting naar een van de aanbevolen eilandjes, Matskamman. Als we het schilderachtige baaitje komen binnenvaren, zien we al twee schepen op hun vooranker liggen. Omdat we graag het hek ankeren willen uitproberen (= met een voorlijn naar de kant- boom of rotspunt en met een achteranker in het water), vatten we het plan op om eerst in het midden van de baai normaal het vooranker uit te gooien, dan de bijboot oppompen en in het water te laten en daarmee de kant (rotsen en bomen) gaan bekijken, waar we veilig kunnen gaan liggen. Twee keer brengen we het vooranker uit, maar dit houdt niet in de grond. Ondertussen naderen we tot dichtbij het Deense en Zweedse zeiljacht, die al in het midden van de baai liggen. De Denen volgen ons met argusogen. Als we praktisch tegen de Zweden aanliggen, beginnen ze rustig een praatje met ons en geven tips waar we het beste het anker wel uit kunnen brengen. Ik denk dat als deze situatie in de Nederlandse wateren zich voordoet, de reacties van de medezeilers echt niet zo meelevend en begripvol zijn.
Ondertussen heb ik mijn wetsuit al aan en ga zwemmend naar de rotswand om die te verkennen. We kiezen een mooi plekkie uit en slagen weldra in onze eerste poging. Weer een uitdaging behaald! Nu nog een beetje oefenen zodat het de volgende keren zonder de eerste nodige vooranker capriolen lukt.
We eten s'avonds laat en zien vanuit de kuip een prachtige maan opkomst met een oranje gloed over het water. We genieten met volle teugen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten