"Con, wat moet ik doen?" "He, jij bent toch een man, in de oertijd een jager. Jij behoort toch instinctief te weten wat je nu moet doen!".
Emmertje, groot mes en handschoenen had ik al klaar staan. Handschoenen zijn niet nodig, het velletje is superglad. Ik pak nog een plank en wijst heldhaftig vanaf een afstandje dat Nico achter de vinnen de kop eraf moet snijden. Nico lijkt zichzelf moed in te spreken door te mompelen " snel uit zijn leiden te verlossen" en snijdt dan met krachtige haal de kop eraf. Alsof hij dit dagelijks doet. Dik bloed spuit eruit en uit het ruggemerg komt een hele straal liquor (hersenvocht). De kop gaat direct overboord en ik neem het lijfje mee naar beneden om de ingewanden eruit te halen. Er zit zoveel spanning in het lijf dat het ergelmatig nog een schrok geeft als ik het schoonmaak. Iedere keer schrik ik hier van en moet mezelf even 'toespreken' om door te gaan. Brrr ..... Er zit nog een heleboel kuit (eitjes) in, wat zielig!
Eenmaal schoon en ingepakt in het kleine vriesvakje zijn ze toch wel benieuwd wat we gevangen hebben. We sturen foto's naar het thuisfront en al snel komt er anwoord van mijn zusje: een jonge gestreepte tonijn, deze kunnen tot 5 kg zwaar worden. Wij hebben zomaar een jonge tonijn gevangen, ongeveer 1,5 a 2 kg. Terwijl wij nog nooit gevist hebben. We hebben voor zeker 4 maaltjes in de vriezer liggen.
Twee uurtjes later smullen we van een heerlijk vissoepje en s'avonds staat er moot tonijn op het menu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten