Roller coaster

Dat het zeilers bestaan niet altijd over rozen loopt, bewijst wel de volgende nacht. La concha, de baai van San Sebastiaan, ligt open naar het noord westen. Als de wind vanuit het NW waait, komen de golven zo de baai binnen rollen.

Toen we zondag namiddag de baai invoeren, was het beredruk met vele motorbootjes en een enkele zeilboot. De baai ligt vol met meerboeien, in de linkerhoek is een kleine jachthaven met een steiger van wel 25 m. voor bezoekende jachten.

Deze steiger was bezet, zodat we kozen voor een meerboei. Veel ankerruimte is er ook niet in de baai en wordt afgeraden vanwege de vele betonblokken (waar een meerboei aan vastzit) waarvan de bodem mee bezaaid ligt. Onze uitgekozen meerboei, die nog enigszins achter een eilandje lag (en dus wat beschutting geeft) wordt afgewezen door de havenmeester, die rondvaart in zijn bootje. We worden verwezen naar een andere meerboei.
s'Avonds en s'nachts trekt de wind aan. We liggen te stuiteren aan de meerboei. Met korte rukken en halen worden we van de ene naar de andere kant op geslingerd. Het normaal zo heerlijk ruisende watergeluid lijkt nu meer op een stel pauken, waar de paukenist met grote regelmaat zijn energie op botviert. Van slapen komt weinig terecht. s'Morgens zijn we het erover eens dat we dit niet nog een nacht ons laten overkomen. We sluiten aan bij het kleine bezoekerspiertje en liggen weldra met 6 schepen hieraan.