Dol Fijn

De volgende zeildag is er eentje, die in de boekjes mag: lekker zonnetje en een goed windje. We zien veel kleine bootjes, maar vooral ook zeemeeuwen bij die boten en platen hangen. Dat betekent dat er veel vis zit. Nico vraagt nog met een schreef gezicht of we het visplankje nog moeten uithangen. " Wat denk je?" "Zullen we gaan proberen om vis te drogen in onze achterhut?"

Vis trekt vis aan en heel in de verte zien we al vinnetjes boven het water, die lijken onze kant op te komen. Als ik in de kombuis ben om het eten klaar te maken (tonijn), roept Nico mij. Hij staat voor op de boeg met stralende ogen en een grote glimlach op zijn gezicht. Rond onze boeg zwemmen zeker 6 a 7 dolfijnen. Ze zwemmen zo hard en door elkaar dat ze niet te tellen zijn. Ze zijn ruim 1,5 m lang, donkergrijs met een witte onderkant. Ze zwemmen vlak langs ons, spelen met de boeg en met elkaar. Komen omhoog en draaien zich naar ons toe, kijken ons recht in het gezicht aan. Wat een prachtig schouwspel, ze lijken er geen genoeg van te krijgen, net als wij. Wij maken diverse filmpjes en foto's. Wat is dit geweldig om te mogen beleven/zien!!