In Concarneau maken we ons en de boot klaar voor een langere trip. Nico kijkt alle technische dingen na, bunkert diesel en zoet water en ik verzorg de bevoorrading ( proviand). Alles wordt opgeruimd en zeevast gezet. O ja, ik bevoorraad ook mijn schoenenkast (ha, ha): een paar rode laarsjes, zulke had ik nog niet. En een paar zwarte sandaaltjes. Zo goedkoop in de uitverkoop, kon het gewoon niet laten liggen.
We moeten de Raz du Seine door, een zeer nauw gaatje tussen enkele eilandjes, waar het behoorlijk tekeer kan gaan. In de pilots wordt sterk geadviseerd om de doorgang nauwkeurig te plannen met 'stil water' ( precies bij de omkering van het tij). We moeten om ongeveer 21 uur ter plaatse zijn en daarvoor moeten we om 12 uur vertrekken. Onderweg gaat het lekker en er steekt een goed zeilwindje op. Tegelijkertijd merk ik dat de barometerstand in enkele uren naar beneden 'vliegt'. Omdat ik op de weerkaartjes van het havenkantoor al gezien hadden dat er een front ons zou gaan passeren (waar mogelijk slecht weer in zit) hou ik de meter goed in de gaten. Een klein uurtje later is de meter nog verder gedaald. We zijn nog 5 mijl van de Raz du Seine verwijderd, maar zien daar een zware pikzwarte lucht boven hangen. Een korte blik van verstandhouding en we verleggen de koers naar de kust. We moeten ankeren bij St. Everette, omdat we vanwege LW niet meer de haven van Audierne binnen kunnen. De regenbui lijkt verder weg te trekken en het lijkt kalm te blijven. Echter rond 23 uur zien we de eerste lichten aan de horizon en al snel steekt er een harde wind op, we zien 25 knp (dikke 6Bft) op onze beschutte ankerplaats en tollen rond op het anker. In de lucht is het oorlog, zoveel lichten van onweersflitsen. Nico houdt de wacht in de kuip tot ongeveer half 3.
Fijn dat we de juiste beslissing hebben genomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten